Van de Markthal is het een klein stukje
lopen naar de bloemenmarkt. Etentje! Ouders hebben het wel verdiend, oppassen,
niets is te veel. Sinds het sluiten van hun winkel is paps thuis wel eens
teveel, maar ja… Een keertje goed uitpakken, lekker etentje. Nog even een
bloemetje voor op tafel.
Even niet aan haar eigen zaak denken.
Pas een nieuw interieur, bureaumanager aangenomen, bezig met opschalen. De slag
moet nu gemaakt worden om door te groeien. Wat als het fout gaat? Return of
investment, de bank! Nu even niet. Gewoon het zonnetje, mooie lucht en
jezelf dwingen om aan vanavond te denken. Gezellig!
Zomer
Naast de bloemenkraam bij de bibliotheek
hangen wat jongens rond. Ze zien er bozer uit dan ze zijn, pubers! Met wie zal
Annelies ooit thuiskomen? Ze is vijftien, hopelijk nog even geen item. Alles
gaat wel goed op school maar ze is toch kwetsbaar. Soms is ze humeurig en
verwijt ze haar dat ze beter een afspraak kan plannen met de dokter dan met
haar eigen moeder. Schuldgevoel. Ze hebben niets te klagen, krijgen alles. Ook
Patrick is altijd weg voor zijn gezin, hopelijk op tijd straks. Het worden
lelies. Een sterke aanwezige geur die past bij ambitie, echt zomers. Ja…
straks wordt het gezellig.
Ze loopt routineus door de kamer, de
lelies staan mooi, er komt een sterke geur af. De cavia krijgt korrels ze
smeert brood en gaat na Patrick de douche in. De spiegel liegt nooit, ze ziet
er moe uit. Gisteravond ging alles goed, ouders gelukkig, de kinderen
niet vervelend. Jasper zei geen verkeerde dingen. En Patrick? Weer een beetje
afwezig. Als die reorganisatie bij hem doorzet dan moeten ze een flinke stap
terug doen. Of…haar bedrijfsontwikkeling moet nu echt doorzetten. Het moet
gewoon. Vandaag zal ze stappen zetten, vandaag pakt ze door. Vandaag … wou ze
dat het gisteren was. Want gisteren…was het gezellig.
Herfst
Ze zit op de bank en maakt zich op. Ze
maakt zich op voor een nieuwe dag, ze maakt zich op om haar vermoeidheid te
camoufleren. Ze ruikt de lelies. De kleuren zijn uitbundig, de geur is
uitbundig, bestemd om bijen te lokken. Verlokking! De spiegel keurt haar goed.
Haar parfum ruikt naar lelies. Patrick zoent haar een prettige dag en ze ruikt
zijn aftershave. Gek eigenlijk, ze was zich al tijden niet meer bewust van zijn
geur, van geuren. Gisteren vroeg ze of hij nog steeds gelukkig was.
‘Natuurlijk, anders zeg ik het wel, hoor,’ zei hij zonder na te denken. Zou hij
ook zo moe zijn? Mams zei vroeger tegen haar, ‘je hebt ambitie en talent, maar
je kan niet alles hebben.’ Ambitie is noodzakelijk. Zonder ambitie kom je
nergens. Mensen groeien zelden boven hun ambitieniveau uit. Als het jouw
ambitie is om zelfstandig en vrij te zijn, dan wordt je geen directeur/DGA van
een keten.
De dag neemt haar in beslag. Nog even
dan bloeit haar bedrijf. De vraag blijft: aflossen of naar dat huis aan het
water? Patrick en zij hadden die droom nog niet geparkeerd. De targets moeten
dan wel iets hoger. Thuisgekomen staan de lelies in de zon, bijna uitgebloeid.
De kleur oranjerood, de geur die hetzelfde is als gisteren, maar dan
nadrukkelijker. Iets eenvoudigs eten, vieze sportkleren naast de wasmand,
Jasper moet zwemmen en morgen heeft Annelies een feestje en ze weet niet wat ze
aan moet. Waarom is er maar eentje in huis die alles weet te vinden? Patrick is
laat vanavond…. Ze voelt zich moe. Moe…maar gisteravond was het gezellig!
Winter
Patrick komt thuis, hij vertelt van
nieuwe plannen, de makelaar, dat de reorganisatie hem misschien niet treft, en
ze luistert. Ondertussen ruikt ze de lelies, steeds nadrukkelijker. Alsof de
lucht drukt op haar oogleden, vermoeiende druk. Naast de vaas liggen een paar
verbleekte blaadjes, de meeldraden hebben een oker spoor neergelaten. Het mooie
is er af, de geur wordt steeds sterker, drukkender; een noodkreet naar de
insecten. Patrick zijn verhaal wordt onderbroken door een snik en een opmerking
dat de lelies stinken, of hij het niet merkt? Waarom zouden ze verhuizen? Dat
hij dat niet snapt! Nu ze het zegt, ze ziet er inderdaad wat moe uit. Verbaasd
ziet hij haar de lelies uit de vaas pakken en in de brochure van de makelaar
rollen. Vanuit de open keuken klinkt het geluid van de pedaalemmer. Vanavond
voelt het niet gezellig…
Voorjaar
Weer eens goed gepraat, beslissing
genomen, op tijd naar bed, en …. morgen met een bijgestelde koers verdergaan.
Want uiteindelijk zijn we ondernemers.
Misschien dat rozen….
____________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten