Ik krijg een vrouw aan de lijn. Haar stem is niet al te jong. Ze spreekt gehaast alsof ze elk moment gestoord kan worden, haalt veel adem tussen de regels door. Haar zinnen zijn duidelijk geformuleerd. Helder en to the point. Iemand die veel telefoonverkeer gewend is. Haar vraag is duidelijk: ‘Ik wil met drie collega’s een bedrijf starten. Wat is beter een B.V., een V.o.F. of starten vanuit een eenmans(vrouws)zaak?’
De vragen
die mij gesteld worden, zijn niet altijd de vragen waar men het antwoord op
zoekt. Dat blijkt nu ook het geval te zijn. De vrouw aan de lijn is de dag
ervoor met drie collega’s ontslagen. Dat ontslag komt niet helemaal onverwacht
want het ging niet goed met de zaak. Iets met advisering in en rond de zorg.
Ondernemen na ontslag
Ik vat haar verhaal als volgt samen. ‘U bent dus samen met enkele collega’s gisteren ontslagen, omdat het bedrijf zijn diensten steeds moeilijker kan verkopen. Er is volgens u geen sprake van slecht management, maar de maatschappelijke veranderingen spelen een hoofdrol. ‘Ja, dat klopt.’
Ik vat haar verhaal als volgt samen. ‘U bent dus samen met enkele collega’s gisteren ontslagen, omdat het bedrijf zijn diensten steeds moeilijker kan verkopen. Er is volgens u geen sprake van slecht management, maar de maatschappelijke veranderingen spelen een hoofdrol. ‘Ja, dat klopt.’
‘U bent heel
voortvarend. Nu al, ‘the day after’, aan de slag met uw ondernemersplan.’ ‘Ik
zie niet in waarom ik tijd zou moeten verliezen,’ zegt ze gedecideerd. ‘Ik zag
deze situatie al een jaar geleden aankomen.’ ‘Dan zag u misschien ook wat er
fout ging. Weet u al wat u als ondernemer anders wilt gaan doen om niet in
dezelfde valkuil te belanden? ‘ vraag ik vriendelijk. ‘Uiteindelijk kun je
beter van andermans fouten leren dan van die van jezelf.’ Het blijft even stil.
‘Nee, daar
zijn we nog niet uit,’ zegt ze professioneel beheerst. ‘Waarom wilt u eigenlijk
ondernemer worden,’ vraag ik verder. Zoals verwacht ziet zij met haar collega’s
geen kansen op de arbeidsmarkt en ‘je moet toch wat’.
Wil je het eigenlijk wel?
‘Wilt u eigenlijk wel ondernemer worden?’, is mijn volgende vraag. Er volgt weer een stilte.
‘Wilt u eigenlijk wel ondernemer worden?’, is mijn volgende vraag. Er volgt weer een stilte.
‘Neen’, zegt
ze en voor het eerst spreekt ze rustig, alsof er iets van haar afvalt, ‘maar we
zijn heel vakbekwaam en kennen onze klanten. We zien wel tegen de rompslomp op
en het is echt moeilijk om alles op een rij te krijgen. Maar vindt u dat ik te
hard van stapel loop?’
‘Nee, als u een goed plan hebt, kansen ziet en er al uw energie
in wilt steken, dan is morgen een mooie dag om te beginnen. Maar als
ondernemerschap zich door omstandigheden opdringt, als u opziet tegen de
bijkomstigheden, maak zeker dan een goed plan, stop het een tijdje in een la en
lees het over een paar weken nog eens door. Bespreek het plan met andere
mensen, mensen die kritiek kunnen en durven geven, en overweeg uw
gezinssituatie (Ja… dit laatste zeg ik ook
tegen mannen. Veel mannen echter vinden dit niet eens vanzelfsprekend.Soms moet
ik het zelfs uitleggen!) Verwerk eerst oude teleurstellingen zoals
ontslag en pak dan de draad weer op.’
‘Misschien
moet ik pas op de plaats maken… wat vindt u? Ben ik aan het overcompenseren?’
Haar energieniveau klinkt nu stukken beter.
‘Weet u,’
begin ik mijn advies, ‘er zijn mensen die zich bijvoorbeeld na een gestrand
huwelijk, direct al in een nieuwe relatie storten. Ik ken er niet één die er
gelukkig van is geworden. Ik bedoel te zeggen dat als uw plan goed is, dat plan
over een maand ook goed is. Ook ontslag is een proces waar je doorheen moet.
Het is aan u om te bepalen wanneer u de volgende stap doet. Maar je moet er wel
aan toe zijn.’
Lachend zegt
ze: ‘Ik dacht dat u mensen alleen maar het ondernemerschap zou aanraden?’ ‘Ja,
natuurlijk. Maar liever wel mensen die zich goed voorbereiden en goed
gemotiveerd zijn. Daar dragen we graag aan bij. Als KvK moeten we alle mensen
inschrijven die (willen gaan) ondernemen ongeacht hun motivatie. We realiseren
ons wel dat iedere ondernemer die mislukt, ellende veroorzaakt. Zowel voor
zichzelf, zijn/haar gezin als voor leveranciers en klanten. Het gevolg is
meestal een aantal niet betaalde rekeningen! Daar is altijd iemand de dupe
van.’
We nemen
afscheid en ik hang op. Ik hoop dat ze binnenkort terugbelt.
Zeker weten
dat ze het gaat redden!
Theo van de Velde
geschreven voor en gepubliceerd op http://www.vrouwen-ondernemen.nl
geschreven voor en gepubliceerd op http://www.vrouwen-ondernemen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten